Avengers: Endgame Spoiler’sız İnceleme

11 yıllık ihtişamlı öykünün final halkası olan Avengers: Endgame, merakla beklenen ilk gösterimini 24 Nisan günü gerçekleştirdi. Geçen yıl izleyiciyle buluşan Infinity War’un devamı niteliğinde olan film, bu özelliği nedeniyle tek başına değerlendirilmesi güç bir olay örgüsüne sahip. Bir yıllık bekleyişin ardından birleşen bu iki hikâye, hevesli izleyenleri karşı koyulamaz bir kıyasa zorladı.

Marvel Sinematik Evreni’nde Endgame’in Konumu

Endgame’in nasıl bir film olduğuna ve Infinity War’un yanındaki konumuna değinmeden önce filmin sırtlandığı misyondan bahsetmek gerekiyor. Marvel Sinematik Evreni, süper kahraman sinemasında benzerini görmediğimiz bir konseptte ilerleyerek 22 filmlik külliyatını tek bir aksta topladı. Tek bir ana hikâyeye hizmet eden bu filmler, zaman içinde olgunlaşarak hayatımıza hem yeni kahramanları hem de yeni evrenleri başarıyla dâhil etti. Endgame, bu sabırla inşa edilen sıra dışı evreni toparlayıp noktalama görevini üstlendiği için kurgu ve senaryo açısından zorluklarla dolu bir film olarak gündeme geldi. Bu nedenle geçen yıl yürek burkan bir mağlubiyetle, yarı gönülsüz olarak uğurladığımız kahramanlarımızı büyük bir hevesle beklerken herkesin aklında “Acaba beklediğime değecek mi?” sorusu vardı.

Avengers: Endgame’in Olumsuz Yanları

Endgame, Infinity War’un aksine bir intikam hikâyesini işliyor. Bu nedenle filmin hatırı sayılır bir kısmı karşılaşılan büyük yenilgi sonrasındaki toparlanmaya harcanmış. Ancak bunu yaparken tercih edilen üslubun haddinden fazla mizah öğeleri içermesi büyük bir kesim tarafından eleştirildi. Endgame, şu ana kadar izlediğimiz pek çok Marvel filmi gibi mizahi öğeler barındırıyor. Ancak ağır olması beklenen hikâyede aynı ölçüde şakanın yer alıyor olması, zaman zaman sahneye hâkim olan duygunun ölmesine neden oluyor. Dozu kaçan şakalar, aynı zamanda filmin sabit bir tonda devam edememesini de beraberinde getirerek başka bir problemin kapılarını aralıyor. Ancak şunu söylemekte fayda var, Endgame içinde yerleştirilen şakaların hemen hemen hepsi, oldukça komik ve yaratıcı. Ancak filmde bunların konumlanışındaki hatalar zaman zaman tat kaçırma kaderini yaşıyor.

Film, evrenin en çizgi roman-vari örneklerinden biri. Bu karikatürize efekt, anlatılmak istenen dünyaya çok daha çabuk girmenizi sağlıyor. Bu keyifli perspektif filmde görsellikten çok diyaloglarla sağlanmış. Bunun dışında, Endgame ’de yer alan diyalogların birçoğu, 11 yıllık serüven boyunca hafızalarda yer etmiş kıymetli sahneleri yâd eden göndermelere sahip. Bu ustalara saygı kuşağı, olayların çok da içinde olmayan uzaktan izleyiciler için takip etme motivasyonunu düşürse de Marvel Sinematik Evreni’ne duygusal yatırım yapmış olan güruh için oldukça tatmin edici bir şölene dönüşüyor. Üstelik bu geçmiş film göndermelerine çizgi roman göndermeleri de eklenince, Endgame bir “fan service” festivali haline geliyor. Tam bu noktada da, dikkatli seyircileri rahatsız eden bir ayarsızlık sezilebilir. Çünkü filmde konumlandırılmış bazı fan service sahneler, ana hikâyeye hizmet etmediği için akışı bozabiliyor.

Avengers: Endgame’in Başarısı

Endgame’in şüphesiz başardığı en önemli konu, duyguları harekete geçiren sahneleri kusursuz bir şekilde bağlayarak vurucu bir son hazırlamak. Bu nedenle, filmin ortalarında kısa süreli tempo düşmeleri olsa da final sekansının yüksek tansiyonu, filmin tüm eksilerini affettirebilecek nitelikte.

Filmin final savaşından spoiler vermeden bahsetmek hayli zor. Bu ihtişamlı sahnelere dair söylenebilecek tek şey, nefes kesici olaylara ve eşi bulunmaz coşkulara sahip olduğu. Art arda patlayan bombalar, filmin günahlarını affettirirken bir yandan da bu uzun soluklu maceranın olabilecek en iyi şekilde noktalandığı hissiyatı veriyor.

Avengers: Endgame ve Infinity War Karşılaştırması

Infinity War ve Endgame’i sinematik olarak karşılaştırmak her ne kadar doğru olmasa da, arada bariz bir fark olduğu söylenebilir. Infinity War, teknik olarak kusursuza yakın ve akışkan bir filmdi. Endgame, zaman zaman aksamasına ve kendi içinde çalışmayan sahnelere sahip olmasına rağmen günün sonunda hissettirdikleri sayesinde izleyicide çok daha iz bırakan bir film. Bu nedenle izleyenlerin hangi filmden daha çok keyif alacağı tamamen ne beklediğine göre değişir. Teknik ve kurgusal bir tatmin sağlamak isteyen izleyiciler Infinity War’u tercih ederken duygularını harekete geçiren ve kendisini hissi olarak etkileyen bir deneyim yaşamak isteyenler Endgame’den daha çok memnun kalacaktır.

Genel görüş ne olursa olsun, 11 yıldır istikrarlı başarısını sürdürerek bir şekilde hayatımıza dokunmuş olan bu sinematik evrenin nihayete ermesi, her şekilde dokunaklı bir hadise. Bu nedenle Endgame, eksiklerine rağmen kıymetli bir final filmi olarak süper kahraman sineması külliyatındaki ebedi yerini alacak. Nakış gibi işlenen 22 filmlik seriyi büyük bir titizlikle toparlayıp parlatarak önümüze koyan Russo kardeşlerin ve vizyoner yorumu ile süper kahraman sinemasına olan bakış açısını değiştiren Kevin Feigi’nin bu son vesilesi ile hakkını teslim ederek spoiler’sız inceleme yazımızı noktalıyoruz.